19 juni 2017

Vandaag zijn we van Amsterdam via Istanbul naar Ashgabat gevlogen. De vlucht naar Istanbul liep door het slechte weer daar de nodige vertraging op waardoor we de overstap naar Ashgabat maar net haalden. Naar Ashgabat was het een 'bumpy flight' .  Als je al geen liefhebber bent van vliegen, zoals ik, dan is drie uur vliegen nog best lang. 

We komen aan in een nieuw luchthavengebouw dat gebouwd lijkt voor de ontvangst van 100 vliegtuigen per dag. In werkelijkheid is het slechts een fractie daarvan. Opvallend is het grote aantal agenten dat er rondloopt. Op iedere reiziger zijn er twee agenten. De uniformering doet aan de sovjettijd denken. Grote epauletten en dito petten. Hoe mooi en modern het gebouw ook is, als we bij het visumloket komen zien we toch echt de loketten uit de sovjettijd. Wit met zachtgroen en stalen kasten en bureau's en natuurlijk een afbeelding van de grote Turkmeense leider. 

Na het bezoek aan het visum loket, waar we ons paspoort afgeven, moeten we naar een loket om te betalen. Daar krijgen we twee papiertjes met 4 handtekeningen en vier stempels die we verder niet nodig blijken te hebben. Maar ach, zo houden ze mensen aan het werk. Werkloosheid bestaat dan ook niet. We worden terug gestuurd naar het visumloket waar we ons paspoort met visum terugkrijgen. Verrassend snel, binnen een uur! Ook de douane zijn we relatief vlot gepasseerd. Op naar ons hotel. Een vijfsterrenhotel! Stel je daar overigens niet te veel bij voor. Het zou bij ons  moeite de drie sterren halen. De badkamer is eenvoudig en de gordijnen vallen bijna uit de rails. We gaan nu eerst douchen en straks ontbijten. Daarna ligt Ashgabat in de kokende zon, het is 42 graden vandaag, op ons te wachten.