7 juli 2017

Een lange reisdag vandaag. We rijden van Tash Rabat naar Kashgar in China. De reis voert in het Kirgizische deel nog over onverharde wegen, door groene bergen en besneeuwde bergtoppen. Wat een fantastisch land is Kirgizië! Af en toe moeten we even stoppen als een kudde schapen de weg blokkeert. Omdat het een lange reisdag is stoppen we onderweg niet en eten we onze lunch in de bus. Al vrij snel naderen we de eerste van vele checkpoints die de grens met China vormen. We leveren onze paspoorten in, de nummers en namen worden overgeschreven en een half uurtje later zijn we weer onderweg in het niemandsland tussen Kirgizië en China. Na 40 kilometer komen we bij de laatste Kirgizische controle. Ondanks dat er veel vertraging wordt verwacht krijgen we deze niet. Alles loopt soepel. Aan de andere kant van de grens wacht de Chinese gids ons op. Alleen ........ deze is er niet. Hij staat vast in de eindeloze rij voor de grens. De verwachting is dat het nog twee uur duurt voordat hij er is. Na ruim anderhalf uur is hij er maar krijgen we de mededeling dat de douaniers gaan lunchen en over een uur terug zijn ... :-/  Als ik het niet zelf meegemaakt zou hebben zou ik dit niet geloven ..... Na weer een uur wachten mogen we dan eindelijk verder. In China worden de tassen door enkele douaniers onderzocht. Dit zijn twee tot de tanden bewapende mannen met kogelvrije vesten en geladen wapens. Over hun gezicht dragen ze een camouflagedoek. Hun houding is arrogant en autoritair. De situatie is intimiderend. Welkom in China! 

Half op de avond arriveren we eindelijk in ons hotel. Een luxe hotel, met een toilet waar je op kunt zitten en stromend water! Een bed met frisse witte lakens. Ik heb me in tijden niet zo gelukkig gevoeld met onbelangrijke zaken als deze ....